هم کسی گریه کند پیش تو هم فکر کند...

 
من ندیدم که کریمــی به کــرم فکر کند
به چه مقـــدار به زائـــر بدهــم فکر کند


از شما خواسـتـن عشــق است، ضــرر خواهد کرد
هر که در وقت گــدایـی به رقــــم فکر کند


 بهتـــر این است که زائـــر اگر آمــد به حـرم
دو قـــدم عشق بــورزد سه قـــدم فکر کند
 

به کـف صـحـن به گنبـــد به غم گوهـرشاد
زیــر این قبه به هستــی به عـــدم فکر کند


به دو گلــدسته دو تا ساق به دوش گنبـــد
به رواقــی که شــده پیـش تـو خــم فکر کند


به چـــرا سال گذشتـه دو سـه بار و امـسال-
فقــط این بـار... به این قسمت کـــم فکر کند

 
به خــودش... نه به کسانــی که به یــادش آمد
چــون  که در آینــه کاری حـــرم فکر کند


 موقـــع دست به سینه شــدن و عــرض سلام
کربلایـــی شده هــرکس به عَلَــم فکر کند


چــون که از باب جـــواد تـو کسـی داخل شد
خنـــده دار است که دیگـــر به قســم فکر کند
 

بهتــریـن نـوع زیـارت شده اینکـه امشب-
هم کســی گریه کند پیش تــو هـم فکر کند...

 

(مهـدی رحیمـی)

سنـگ حـــرم تـو  نـور پیشانــی هاست
همسایگـــی ات ، فخـــر خــراسانـی هاست

ننــداخته، تاس...«جفـت- هشـت» آوردیـم!!
ایـن قاعــده قمــار « ایـرانــی» هاست...

جایی ننوشتند که گنه کار نیاید ؟!

بگذار داستانم را از وسط هایش شروع کنم. از همان جاهای دلگیر و اشک آور . یک جایی که به بن بست خوردم و خوردم را تنهای تنها دیدم .

ولی هر بار این جمله دکتر شریعتی به ذهنم رسید که : " اگر تنها ترین تنها شوم باز هم خدا هست . او جانشین همه نداشته های من است ."


نمی دانم چقدر به طلبیدن اعتقاد دارید، من که خیلی . یادم می آید همان روز ، وقتی به خودم آمدم دیدم که رو به روی گلدسته های زیبای حرم امام رضا (ع) ایستاده ام و چند تا رود جاری شده . دلم می خواست اذن دخول بخوانم و جلوتر بروم ... اما حسابی خجالت می کشیدم .