غــَــزَل رسیده بـﮧ ایـטּ جا و روزهاے بدے است
بـراے از تــو نوشتـטּ هــَــوا هواے بدے است
تــو نیستے و جـهاטּ در نـِگاه مـَטּ هیـــــچ است
خـــُـداے فاصـــِـ ــلـﮧها بے گُماטּ خــُداے بدے است
سیاهپــــوش تــُوام مهــــــرباטּ رَفـتـﮧ ز ِ دست
بـﮧ جـــاטּِ هــَـرچـﮧ غـــَـزَل گُفـتـﮧام عــَـزاے بدے است
محیـــط بستـﮧ دَرد است و لحــظـﮧهاے ڪبـــُـود
چـﮧ حیــــف شـُد ڪِـﮧ صـــِـداے دلــ ـم صــِداے بدے است
منے ڪِـﮧ هــَرچـﮧ تقلا ڪنم هنـــوز... هنــــــــوز...
هنـــوز... هــَرچـﮧ تقلا ڪنم فــَــضاے بدے است!
با یکمے تصرف از سیما نوذرے
