آدمــ هاے تنــها
آرزو هاے ڪُوچڪے دارند
شبیـﮧ ایـטּ ڪِـﮧ ڪسے
در خانـﮧ را بـﮧ رویشان باز ڪند...
طاهـــره قصـــدے
بے هم شُـدگانیم ڪِـﮧ پیـــدا هستیم
پنــهاטּ شُـدگاטּ خــواب و رُویا هستیم
در دُنـیاے چقـــدرها از هــم دور
آدمــ هاے چـﮧ قــَـدر تنــها هستیم
بیــــژטּ ارژטּ
آدمــیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحظه است ... !
وقتی میخواهد با منطق حرف بزند ؛ احساساتی میشود ...
وقتی از احساسـش میگوید ؛ آرزوهایش لو میرود ...
وقتی از آرزوهایش یاد میکند ؛ حسرتش رو میشود ...
وقتی حسرت هایش را روشن میکند ؛ منطق میتراشد ...
و اینگونه است که ...
می گسلد بند پیوند همه ی روابطش را ...
