کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ
هر کسی چشنــــده طعم مــــرگ است و به ســــوی ما بازگـــــردانده شوید ... آل عمران/185
Every soul must taste of death, then to Us you shall be brought back
آخــــرین منـزل ما کوچه ی سـرگــردانی است
در به در، در پی گـُم کردن مقصــــد رفتیم
مــــرگ یک عمــــر به در کوفت که بایـد برویم
دیگـــــر اصـــــرار مکن باشــد، باشــــد، رفتیم
فاضــل نظـــــری
هر که شهید نشود، لاجرم خواهد مرد ... شهید آوینی
سید ابن طاووس در «مصباح الزائر» گفته:
چون زیارت اهل ایمان را قصد کنی، شایسته است روز پنجشنبه باشد، و گرنه هر وقت که خواستی، و کیفیت زیارت ایشان چنین است، که رو به جانب قبله نمایی، و دست خود را بر قبر گذاری، و بگویی:
اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ
خدایا به غربتش رحم کن، و به تنهایی اش برس،
و وحشتش را همدم باش، و ترسش را ایمنی ده،
و از رحمتت به او آرامش ده، رحمتی که به سبب آن از رحمت غیر تو بی نیاز گردد،
و او را به هرکه دوستش دارد ملحق کن
شادی روح در گذشتگان صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
خــداونـدا از امـروزم گـریــزانـم
کـه در بـغـض گــران قـلب خـود یـک ریـز گـریانم
و "انـــدوهـی" بـه دل دارم
کـه "مــی سـوزد از آن اعـماق چشمـانـم"
خــداونـدا از امـروزم گـریــزانـم
کـه بیـهوده در ایـن ساعات لغـــزانـم
و گـویا مـاجــــرای تلـــخ چـشمانـم
بـه پـایـان مـی رسـد روزی
کـه هیـــچ از آن نمــی دانـم
بـه فــــردایـی مـی انـدیـشم
کـه مـی پـــرسنـد از میـــزان ایـمانـم
و مـن خـامـوش مـی مانــم....
یک ذره بودی ،
هیچ بودی ...
نه ماه گذشت ، نه روز گذشت ، نه ساعت گذشت ...
افتادی تو گهواره ،
چشمات نمی دید ،
گوشات نمی شنید ، پاهات نمی رفت ،
دستات نمی گرفت ،
مغزت کار نمی کرد ،
هیچ چی نمی فهمیدی ،
هیچ کس را نمی شناختی ،
تو گهواره افتاده بودی ...
حالا صد سال گذشته ،
چشمات نمی بینه ،
گوشات نمی شنوه ،
پاهات نمی ره ،
دستات نمی گیره ،
مغزت دیگه کار نمی کنه .
هیچ چی رو باز نمی فهمی ،
هیچ کس را باز نمی شناسی ،
تو بسترت افتاده ای ...
بعد می میری ،
میگذارنت تو دل زمین ،
باز خاک می شی ،
از تو هیچ چی نمی مونه ،
" تــــو " می مونی ،
آدمیزاد دور میزنه ،
مثل زمین ، مثل زمان ، مثل بهار ، مثل همه چیز :
آّب ، گُل ، درخت ، زمین ، ستاره ، خورشید ، منظومه ها ، کهکشانها ، همه جهان !
هیچ بودی ، خاک بودی ، دور زدی ، هیچ شدی ، خاک شدی .
از تو چیزی که می مونه :
کاری که کردی می مونه ،
هر کاری کردی می مونه ،
... کاری اگر کردی ، می مونی ...
