منــــم...
درختے ڪِـہ بـــَـرگــــ ـهایــَـش را ریخـتـــــ
تـا، تـــو مــــاه را
اَز میــــــان شاخــِـہ هایـــَـش تـَماشا ڪُنے...
علیــرضا روشـטּ
منــــم...
درختے ڪِـہ بـــَـرگــــ ـهایــَـش را ریخـتـــــ
تـا، تـــو مــــاه را
اَز میــــــان شاخــِـہ هایـــَـش تـَماشا ڪُنے...
علیــرضا روشـטּ
گــــ ـــاه
آدمـے تنــــهاتــَر اَز آלּ اَستـــ ڪِہ سـُڪوتــَـش مـے گـــویـد...
دیشَبــــ
تنــــهایے اَم
تـا نـُوڪ ِ مــِدادَتــــ آمـَده بـــود....
اگـــر مے نـــِوشتے اَم!
اگـــر مے نـــِوشتے اَم!
گــــ ـــاه
تنــــهایے تنــــهاتــَر اَز آלּ اَستـــ ڪِہ دیــده شـَود...
محمد علے بهمنے
هــَـر وقتـــ بـاراלּ مے بـارَد
هــَـر وقتـــ پـاییـــــز اَستـــ و بـاراלּ مے بـارَد
بـا تمـــــام وجـــود
دوستــــ دارمـــ یڪ رفتگـــَـر ساده ے شهـــــردارے بـاشَم...
ڪِنار خیـاباלּ ارم راه بـــِـرَوم
و بہ خــِـش خــــِـش جــــارو گـُوش دَهـَـم...
زاد و مــَـرگ ما دو نـُقطــِہ ستـــ
در دو سُوے طــــول یڪ خطـ
هــَر چـہ هَستـــ ، طــــول خطـ استـــ...
اِبتـــدا و اِنتـــــها نـہ
دَر میاלּ ایـטּ دو نـُقطــِہ
مے زَنے قـــَـدم بـہ اِجبـــــار
دَر چُنیـטּ عبـــُـور نـــاچـــــــار...
سیمیـטּ بهبهانے
مثــل ِ رود
یڪ عُمـــــــر
هــَر ڪِہ را دُوستـــ داشتمــ
بـَدرقـِہ ڪَردمــ...
مــُژگاלּ عباسلو
دُنــبال بهانــِہ نیـستمــ ،
بے بهانــِہ همــ ، مے تـَواלּ بــَـراے تـُو نوشتـــ...
شَبــ هایے هستـــ ڪِہ مـَטּ ، سَختـــ لبــریـــز مے شَومــ اَز نوشتـَטּ...
و آלּ شَبــ ها ، تـُو نیـستے...
دَر ایـטּ فصــل ِ پاییـــــز ،
ڪِہ اَنار ِ خُشڪ ِ دلـــ ِ مـَטּ ،
سَختـــ دلـــتَنگے مے ڪُنـد ،
ســَـرشارمـــ ،
اَز شَبــ هایے ڪِہ تُهے اَز تـُوستـــ...
اَز خیـــــال مـَטּ
تـا نــِـگاه تـُو
تــَـنها هَمیـטּ چنــــد رَج مانــــده ؛
ڪِہ بــِـبافم و تصــــویـر شَوم
دَر قاب ِ چـَشماלּ اَت
فــُرصتـــ بــِده
ڪَمے ایـטּ تار و پـُود ها نــَـخ نما شُده اَند
چَنـــد ڪُوڪ ِ دیگـــَـر دوام بیـــاوَرے ؛
تمــــام مے شَوم!
ما را بجـــُــز خیـالتـــ ، فـڪرے دگــَـر نَباشــد...
بــَـراے ماهے
با سِـہ ثانیـہ حافظـِہ
تـُنگ و دَریـا یڪے ستــ...!
دستــ ِ مـَטּ و شما دَرد نڪُند
ڪِہ دلـــ ِ تـَنگ ِ آدم ها را
با یڪ عُمــــر حافظـِہ
تُوے تُـنگ مے اَندازیم
و بــَـراے ماهے ها دلـــ مے سُوزانیــــم...!
شَبـــ دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ
بـہ سیاهے چشمانم نــِـگاه کـُטּ
روز دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ
بـہ سـَـفیدے چشمانم نــِـگاه کـُטּ
شَبـــ و روز دَر چشماלּ مـَטּ اَستـــ
بـہ چشم هاے مـَטּ نــِـگاه کـُטּ
پلڪ اگــَـر فــُـرو بــَـندم
جَهانے دَر ظُلماتـــ فــُـرو خواهــَـد رَفتـــ
مـــَـرحوم حُسیـטּ پـَـناهے
بـہ ساعَتــ نــِـگاه مے ڪُنم
حـُـدود سِـہ نصف ِ شَب اَستـــ
چشم مے بنـــدم ڪِہ مـَـبادا چشمانتـــ را
اَز یــاد بــُـرده باشم
...و طبــق عادَتـــ ڪِنار پنجــَــره مے رَوم
سُوسُوے چنــد چــِـراغ مهــــرباלּ
و سایہ ے ڪِشدار شبگـــَـرداלּ خمیـــده
و خاڪِستـــــرے گستــَـرده بـَـر حاشیـہ ها
و صــِـداے هیجاלּ اَنگیــــز چَنــد سَگ
و بانگ آسمانے چَنــد خـُـرُوس
اَز شُوق بـہ هــَـوا مے پــَـرم چوלּ ڪُودڪیَم
و خــُـوشحال ڪِہ هــَـنوز
معـــَـماے سَبـز رودخانہ اَز دور
بـــَـرایم حـَـل نــَشده استـــ
آری اَز شـُـوق بـہ هــَـوا مے پــَـرم
و خُوبـــ مے دانــَم
سالـــ هاستـــ ڪِہ مــُــرده اَم
مـــَـرحوم حُسیـטּ پـَـناهے