رو به راه باشد...

اوضـــاع دلـــت که رو بـه‌ راه بـاشـــد

همه چیــــز رو بـه‌ راه است انـگار ...

دلتنگ تر می کند...

بی فایـــده است ...!!!

از گیــرایـی چشمان تـــو ســــرودن

در کنار مـردمی که ...

عشـق را تنــــها در "خـط بـریــــل" لمس کـرده اند!

انـگار بخــــواهی، برای ماهــــی داخل تـُنگ

دریـا را به تـصویـــــر بکشی ...

فـقـــط خـودت را دلتــنگ تـــر می کند ...!!!

دل سیرم از زندگی...

گاهــی آنقـــدر دلـــــ از زندگـــی سیــر می شــــود

که می خواهـــی تا سقف آسمان پـــــرواز کنی

رویـش دراز بکشی آرام و آســـــوده...

مثل ماهــــی حـوض خانه، که چنــــد روزیست روی آب است...

دیوار بسته اند...

بـاران ؛

خــواب هیــچ کــویــــری را سیـــر نخـواهـــد کـــرد

وقتــی...

راه آسمان بـه زمیــــن را دیـــوار بستــه انـــد

حتی اگر نباشی...

حتــی اگــر نباشـی و نمانـی...

چــون گلی بــر نسیـم روشن آب،

 بــر آوار خــاطــراتم خـواهــی مانـد ...

از آن گلــ ـهایـی که، هـــرگــــز

عطــرِ نابـت فــــرامـوش نخـــواهد شــد...

چه رها... چه بسته...

چه خــوش است حـال مـــرغـی که قـفــس نـدیـده بـاشد ،

چه نکـــوتــر آنکه مـــرغـی ز قـفــس پــریـده بـاشد ،

پــــر و بـال ما بـــریـدنـد و در قـفــس گشـــودنـد ،

چه رهـا چه بستـه مـــرغـی که پـــرش بــریـــده بـاشد...

آخرین برگ...

آخــــریـن بـــرگ هـم

با طـــوفان چــله زمستــان

فــــــرو افـتــــاد
بــاد نفـس راحتـــی کشیــد

علــی مهـجـــور

تنها راز دار...

چند سال قبل،

فکر میکردم همیشه

باید کسی باشد

که حرف هایم را بشنود

و بعد این حرف ها  مثل یک راز 

بین من و او باقی بماند ...

اما حالا فکر می کنم،

بعضی از حرف ها را نمی شود به کسی گفت،

به هیچکس!

جز خـــــــدا…

زندگیییی... :)

غربت...

هر که نامش حسن است غربت او بسیار است... :(